"Ik voel mij nog goed, dat komt later wel."

Dat dacht je misschien ook van astronauten.
In juni 2024 vertrokken de Amerikanen Sunita ‘Suni’ Williams en Barry ‘Butch’ Wilmore voor een korte missie naar het ISS. Acht dagen, dat was het plan.
Door technische problemen werden het uiteindelijk meer dan negen maanden.
Toen ze in maart 2025 weer voet op aarde zetten, stonden ze niet enkel terug met de voeten op de grond — hun botmassa was ook tien jaar ouder geworden.

Je hoeft geen raketpak aan te trekken om dat effect te voelen.
Gewoon ouder worden. Minder bewegen. Een beetje voorzichtig zijn.
En voor je het weet… ben je broos geworden, zonder dat je het doorhad.

Een heupbreuk = het begin van het einde?

Recent kwam ondernemer Willy Naessens in het nieuws.
Een sterke man, tachtigplus, die kort na een heupbreuk overleed.

En hij is geen uitzondering:

• 1 op 3 ouderen overlijdt binnen het jaar na een heupbreuk
• 1 op 3 verliest blijvend mobiliteit en zelfstandigheid

Waarom? Omdat een breuk bijna altijd leidt tot immobiliteit.
En immobiliteit = spierafbraak, botafbraak, verlaagde immuniteit, longproblemen…
Een cascade die je lichaam zelden nog recht trekt.

Wat heb jij daarmee te maken?

Misschien denk je: “Ik ben nog lang geen 80.”
Maar precies dát is het punt.

Je belastbaarheid bouw je vooraf op, niet achteraf.
En je verliest ze ook langzaam. Zo langzaam, dat je het pas voelt als je ze écht nodig hebt.

Wachten tot je zestig bent om eraan te beginnen?
Dat is zoals wachten tot het stormt om je dak te repareren.

De kracht van krachttraining

Botten zijn geen dood weefsel.
Ze zijn levend, en reageren net als spieren op wat jij ermee doet.
Zet je ze onder druk? Dan bouwen ze zich op.
Geef je ze rust en zachtheid? Dan breken ze langzaam af
En nee — zwemmen of yoga telt niet als weerstand.

Vanaf je veertigste neemt je botdichtheid sowieso af.
En dat verlies is niet lineair. Eén griep, één blessure, één maand platte rust…
en je bent plots een pak kwetsbaarder dan je dacht.

De les uit de ruimte (en uit je eigen lijf)

Astronauten verliezen 10 jaar botmassa op 9 maanden.
Dat is wat er gebeurt als je geen belasting krijgt.

Jij leeft misschien niet in de ruimte.
Maar als je vooral zit, voorzichtig beweegt en je lichaam spaart...
dan denkt je skelet: "Ah, ik ben blijkbaar niet meer nodig."

En dat is het begin van het einde.
Tenzij je vandaag zegt: “Niet met mij.”

Wat kun je nu doen?

Niet wachten. Niet twijfelen.
Niet zeggen “later” — want later is te laat.

Je moet je lichaam geen rust gunnen.
Je moet het leren belasten op de juiste manier.

Begin met krachttraining: grote spiergroepen, zwaar genoeg om effect te voelen
Train op impact: springen, wandelen, trappen, duwen, trekken

Spiermassa is geen luxe. Botdichtheid ook niet.
Het is je buffer tegen valpartijen, operaties en afhankelijkheid.
En je bouwt ze niet op wanneer het fout loopt.
Je bouwt ze nu.

Dus… blijf bewegen, maar vooral: ga belasten.
Niet tot het kraakt. Maar tot je botten weten:
"Wij blijven nog even."

Wil je sterker worden en je botten gericht versterken? Ontdek onze krachttraining groepslessen.