Wegwijs in de chaos van gezondheidshypes

Maandagochtend word je wordt wakker met pijn in je onderrug. Je overloopt de laatste dagen, iets anders gedaan? In de tuin gewerkt? Een smash fout geraakt in padel?

Je pijn blijft zeuren en je gaat naar de huisarts en krijgt een eerste advies of pijnstilling. Misschien word je doorgestuurd voor een foto bij de specialist. Soms worden je bloedwaarden nagekeken om ontstekingen uit te sluiten. En uiteindelijk beland je bij de kinesist voor behandelingen, stretching of oefeningen.

Allemaal waardevolle stappen. Maar na al die onderzoeken weten we vaak nog steeds vooral waar het pijn doet en veel minder waarom.

En precies daar missen we een groot stuk van de puzzel: te weinig aandacht voor de manier waarop we bewegen.

Bewegen is geen vanzelfsprekendheid, het is een vaardigheid.

Hoe je beweegt bepaalt hoe je belasting en stress verdeelt over je lichaam.
Als je altijd op dezelfde manier beweegt, geef je telkens stress op exact hetzelfde punt. Dat is zoals een bankkaart die je steeds op dezelfde plek plooit, op termijn breekt ze. Hoe meer bewegingsopties je hebt, hoe beter je die stress kan verdelen en hoe kleiner de kans op pijn.

Toch hebben we vaak een vast idee van wat een “juiste houding” is: rechtop zitten, schouders naar achter, kin recht. Voor sommigen werkt dat, maar anderen zitten al in die houding en hebben net daardoor pijn.
Daarom bestaat er geen one-size-fits-all.

De eerste stap is altijd een evaluatie van hoe je beweegt: hoe adem je, hoe beweegt je ribbenkast, hoe functioneert je heup? Dat fundament bepaalt hoe al je andere gewrichten bewegen.

Pas daarna volgt gericht advies. Op die manier ontdek je niet alleen waar het pijn doet, maar vooral waarom en hoe je dat duurzaam kan veranderen.
Bewegen zonder pijn is geen toeval. Het is een skill die je kan leren.